Happiness or sadness....?
Door: jeroeninontario
Blijf op de hoogte en volg Jeroen
03 September 2010 | Canada, London
Goedemorgen allemaal,
Gisteren gebeurde het ineens, ik vertrok naar Canada! De afgelopen maanden zat ik er zelf nog niet echt mee in mijn hoofd, maar toen het steeds dichterbij kwam, was het toch echt tijd om te gaan. De laatste nacht in mijn eigen bed was toch een raar gevoel, omdat ik dit de komende 3,5 maand niet meer zou zien. Het was allemaal zo onwerkelijk, maar het gebeurde toch echt!
Mijn reis begon in Gent, mijn ouders en Anne brachten me samen naar het treinstation in Gent. Daar namen we dus afscheid van elkaar. Van te voren dacht ik, dit moment valt echt wel mee. Eenmaal aangekomen op het perron waar mijn IC trein naar Brussel vertrok, moest ik toch echt "doei" gaan zeggen tegen mama, papa en Anne. Ik moet eerlijk zeggen, ik hield het niet droog.. Gewoon de gedachte dat ik 3,5 maand niet bij mijn ouders kan zijn en 3,5 maand niet samen met Anne leuke dingen kan doen. Het viel me gewoon zwaar. De treinreis naar Brussel was daarom ook geen succes, maar ik heb het overleefd.
Aangekomen op Brussel moest ik als een gek rennen naar het bureau van AirFrance voor mijn boardingpass. Vanaf Brussel nam ik de TGV naar Parijs (CDG Airport). Brussel - Parijs met de TGV is maar 1u15m, dus dit stuk ging snel voorbij.
In Parijs heb ik esnel mijn koffer ingecheckt zodat ik die last niet meer moest dragen, want dat ding was me toch zwaar. Na het inchecken gelijk door naar het "Duty Free" gedeelte. Daar even lekker gegeten en tot rust gekomen, want dat had ik wel even nodig. Op het vliegveld moest ik dus nog een tijdje wachten voordat ik kon boarden.
Als ik eerlijk mag zijn, is AirFrance erg goed geregeld als je het bekijkt met sommige andere maatschappijen, maar dat terzijde. Tijdens de vlucht was alles prima geregeld en had iedereen een privé scherm waar hij/zij een film kon kijken, muziek kon luisteren of een spelletje kon spelen. Natuurlijk koos ik ervoor om films te kijken, The Last Airbender & Shrek 4. Het voedsel aan boord was redelijk ok, want vaak zijn vliegtuigmaaltijden niet altijd even lekker. We kregen genoeg drinken/eten, dus ik mocht niet klagen. De vlucht duurde 6u55m en ik arriveerde om 12.35 (Canadese tijd) op Montreal. Dit was natuurlijk nog niet mijn eindbestemming, dus moest ik ergens overstappen.
Tijdens het overstappen moest ik eerst nog langs de douane waar ze nog is allemaal vragen gingen stellen waarom ik hun land binnen wilde. Ik bleef aardig en hij liet me gaan. Daarna moest ik mijn koffer weer ophalen en droppen, dus dat was wel een minpuntje dat het niet automatisch doorgeschakeld was. Na het kofferritueel ben ik verder gegaan om me weer in te checken voor de vlucht naar London (On). Toen ik een meisje sprak en zei dat deze vlucht 2u30m zou duren, keek ze me raar aan. Ze zei: "That's impossible", maar toen antwoordde ik dat het met een tussenstop was in Ottawa, dus jammer genoeg duurde het allemaal nog wat langer. Helaas was het vliegtuig waarmee we vlogen naar London nogal klein, het leek wel mijn privéjet. Het mocht helaas niet zo wezen!
Toen ik aankwam op het niet-al-te-grote vliegveld van London (On) heb ik mijn bagage opgehaald en heb ik de eerste taxi genomen die ik zag staan. Hier ben ik voor het eerst in aanraking gekomen met de "chille" attitude van de Canadezen. Hij vertelde een hoop dingen over London die ik jullie zal besparen, maar ook een paar nuttige dingen over de makkelijkste routes naar de winkels ect..
Eindelijk, ik was op Fanshawe College gearriveerd! Dat was mijn eerste gedachte toen de taxi het terrein op reed, maar je bent dan nog lang niet op je kamer of wat dan ook. Hij bracht me naar de plek waar ik me moest aanmelden ect.. Achteraf bleek dat dus niet de juiste plek te zijn en kon ik met al mijn bagage nog een stukje gaan lopen naar twee gebouwen verder (lijkt kort, maar dat is het zeker niet op dit terrein). Na een stuk gelopen te hebben kwam ik aan op de plek waar ik moest wezen, "Pelegrine Building, Gym huppel-de-pup.
Nu begon de aanmelding, normaal is dat aangeven wie je bent, ze checken je in en je krijgt je sleutel met wat informatie... Hier is het ongeveer hetzelfde, maar bij mij duurde het weer ongeveer 30 min voordat ik daar weg was, omdat ze mij niet konden vinden op de "Early Arrivals List". Toen ik vertelde dat mijn roommate (Dorrey) mij al gecontacteerd had over het feit dat ik bij hem op de kamer zit, gingen ze zijn naam zoeken, maar helaas was hij ook foetsie.. Na 25 minuten zoeken in de papieren van de 3 campus buildings, vonden ze mijn naam en die van Dorrey! Ik bleef de hele tijd rustig, want het was voor hun waarschijnlijk ook een lange dag geweest. Na het invullen van nog wat papierwerk kreeg ik dan eindelijk mijn roomkey en de benodigde informatie. Na deze aanmelding moest ik nog om een schoolpas en de persoon van de aanmelding zei dat ik die kon ophalen in het student centre gebouw aan de overkant in de gym. Natuurlijk geloof je dat, dus ik liep daar heen met alle bagage, helaas was ik even niet met de tijd bezig totdat ik daar aankwam en ik voor een lege deur stond.. "We will be open every day from 9A.M till 6P.M" stond er op de deur. Ok, niks aan de hand, want die kon je de dag erna ook nog ophalen. Nu moest ik nog de weg vinden naar het juiste gebouw waar mijn kamer was, dit was gelukkig niet al te moeilijk dus daar was ik dan, eindelijk op mijn kamer!
Als eerste maakte ik een praatje met mijn roommate, een hele relaxte gast die zich nergens echt druk om maakt. Het is een "Residence Advisor", dus als mij iets overkomt zijn die mensen er om je te helpen. Altijd handig!
Daarna was het een kwestie van mijn koffer uitpakken ect.. De foto's van mijn kamer ect.. worden nog bijgevoegd.
De avond was al lang gevallen in London toen ik aankwam, zeker toen ik klaar was met al mijn spullen uit te pakken, dus besloot ik om nog maar een praatje te maken met Dorrey en samen nog een hapje te eten. Nu was het toch echt wel tijd om te slapen, want de klok tikte al tegen middernacht als het al niet later was. Een reis van 5u 's ochtends tot 0.00u 's avonds met een tijdverschil van 6u... dus zeg maar 25u wakker. Ik vond dat de dag wel lang genoeg geduurd had.
Mijn eerste indruk toen ik aankwam was "WOW DIT IS FUCKING GROOT", dit waren dan ook mijn letterlijke woorden. Ik had al een plattegrond op internet gezien van de gehele school met campus ect.. maar als je het moet belopen is het nog groter! Voor de rest zijn de mensen hier echt heel aardig en zeer relaxt. Ze maken zich nooit druk en doen alles op het gemak. "Perfect attitude"
De volgende morgen, dus vanochtend, werd ik wakker rond een uurtje of half 9, want ik had afgesproken om met Anne op Skype te gaan. Dat was een hele opluchting om weer een bekend gezicht te zien!
Daarna ben ik mijn schoolpas gaan ophalen en tevens ook mijn buskaart. Met mijn buspas, mag ik gratis (in London) reizen. Dat is een service die Fanshawe geeft. Verder ben ik gewoon wat kleine inkoopjes gaan doen, zoals een Adapter Plug voor mijn elektronica op te laden, want dat zijn natuurlijk weer andere stopcontacten hier. Een sim-kaart ben ik gaan kopen, maar het blijft een MICRO-sim te zijn, dus hij past niet in mijn gsm. Daar ga ik morgen even voor terug.
Het weer hier in London is goed, alhoewel regende het vanmorgen wel "cats & dogs", maar dan ook echt hard! Daarna is het opgeklaard en het is nu ongeveer 22 graden (14.30).
Hopelijk hebben jullie nu een beeld van hoe mijn reis geweest is en mijn eerste indruk van Fanshawe College.
Tijdens mijn reis van gister heb ik nog wat foto's gemaakt. Ze zullen allemaal te vinden zijn op deze "blog".
Tot mijn volgende verslag!
Grt,
Jeroen
Gisteren gebeurde het ineens, ik vertrok naar Canada! De afgelopen maanden zat ik er zelf nog niet echt mee in mijn hoofd, maar toen het steeds dichterbij kwam, was het toch echt tijd om te gaan. De laatste nacht in mijn eigen bed was toch een raar gevoel, omdat ik dit de komende 3,5 maand niet meer zou zien. Het was allemaal zo onwerkelijk, maar het gebeurde toch echt!
Mijn reis begon in Gent, mijn ouders en Anne brachten me samen naar het treinstation in Gent. Daar namen we dus afscheid van elkaar. Van te voren dacht ik, dit moment valt echt wel mee. Eenmaal aangekomen op het perron waar mijn IC trein naar Brussel vertrok, moest ik toch echt "doei" gaan zeggen tegen mama, papa en Anne. Ik moet eerlijk zeggen, ik hield het niet droog.. Gewoon de gedachte dat ik 3,5 maand niet bij mijn ouders kan zijn en 3,5 maand niet samen met Anne leuke dingen kan doen. Het viel me gewoon zwaar. De treinreis naar Brussel was daarom ook geen succes, maar ik heb het overleefd.
Aangekomen op Brussel moest ik als een gek rennen naar het bureau van AirFrance voor mijn boardingpass. Vanaf Brussel nam ik de TGV naar Parijs (CDG Airport). Brussel - Parijs met de TGV is maar 1u15m, dus dit stuk ging snel voorbij.
In Parijs heb ik esnel mijn koffer ingecheckt zodat ik die last niet meer moest dragen, want dat ding was me toch zwaar. Na het inchecken gelijk door naar het "Duty Free" gedeelte. Daar even lekker gegeten en tot rust gekomen, want dat had ik wel even nodig. Op het vliegveld moest ik dus nog een tijdje wachten voordat ik kon boarden.
Als ik eerlijk mag zijn, is AirFrance erg goed geregeld als je het bekijkt met sommige andere maatschappijen, maar dat terzijde. Tijdens de vlucht was alles prima geregeld en had iedereen een privé scherm waar hij/zij een film kon kijken, muziek kon luisteren of een spelletje kon spelen. Natuurlijk koos ik ervoor om films te kijken, The Last Airbender & Shrek 4. Het voedsel aan boord was redelijk ok, want vaak zijn vliegtuigmaaltijden niet altijd even lekker. We kregen genoeg drinken/eten, dus ik mocht niet klagen. De vlucht duurde 6u55m en ik arriveerde om 12.35 (Canadese tijd) op Montreal. Dit was natuurlijk nog niet mijn eindbestemming, dus moest ik ergens overstappen.
Tijdens het overstappen moest ik eerst nog langs de douane waar ze nog is allemaal vragen gingen stellen waarom ik hun land binnen wilde. Ik bleef aardig en hij liet me gaan. Daarna moest ik mijn koffer weer ophalen en droppen, dus dat was wel een minpuntje dat het niet automatisch doorgeschakeld was. Na het kofferritueel ben ik verder gegaan om me weer in te checken voor de vlucht naar London (On). Toen ik een meisje sprak en zei dat deze vlucht 2u30m zou duren, keek ze me raar aan. Ze zei: "That's impossible", maar toen antwoordde ik dat het met een tussenstop was in Ottawa, dus jammer genoeg duurde het allemaal nog wat langer. Helaas was het vliegtuig waarmee we vlogen naar London nogal klein, het leek wel mijn privéjet. Het mocht helaas niet zo wezen!
Toen ik aankwam op het niet-al-te-grote vliegveld van London (On) heb ik mijn bagage opgehaald en heb ik de eerste taxi genomen die ik zag staan. Hier ben ik voor het eerst in aanraking gekomen met de "chille" attitude van de Canadezen. Hij vertelde een hoop dingen over London die ik jullie zal besparen, maar ook een paar nuttige dingen over de makkelijkste routes naar de winkels ect..
Eindelijk, ik was op Fanshawe College gearriveerd! Dat was mijn eerste gedachte toen de taxi het terrein op reed, maar je bent dan nog lang niet op je kamer of wat dan ook. Hij bracht me naar de plek waar ik me moest aanmelden ect.. Achteraf bleek dat dus niet de juiste plek te zijn en kon ik met al mijn bagage nog een stukje gaan lopen naar twee gebouwen verder (lijkt kort, maar dat is het zeker niet op dit terrein). Na een stuk gelopen te hebben kwam ik aan op de plek waar ik moest wezen, "Pelegrine Building, Gym huppel-de-pup.
Nu begon de aanmelding, normaal is dat aangeven wie je bent, ze checken je in en je krijgt je sleutel met wat informatie... Hier is het ongeveer hetzelfde, maar bij mij duurde het weer ongeveer 30 min voordat ik daar weg was, omdat ze mij niet konden vinden op de "Early Arrivals List". Toen ik vertelde dat mijn roommate (Dorrey) mij al gecontacteerd had over het feit dat ik bij hem op de kamer zit, gingen ze zijn naam zoeken, maar helaas was hij ook foetsie.. Na 25 minuten zoeken in de papieren van de 3 campus buildings, vonden ze mijn naam en die van Dorrey! Ik bleef de hele tijd rustig, want het was voor hun waarschijnlijk ook een lange dag geweest. Na het invullen van nog wat papierwerk kreeg ik dan eindelijk mijn roomkey en de benodigde informatie. Na deze aanmelding moest ik nog om een schoolpas en de persoon van de aanmelding zei dat ik die kon ophalen in het student centre gebouw aan de overkant in de gym. Natuurlijk geloof je dat, dus ik liep daar heen met alle bagage, helaas was ik even niet met de tijd bezig totdat ik daar aankwam en ik voor een lege deur stond.. "We will be open every day from 9A.M till 6P.M" stond er op de deur. Ok, niks aan de hand, want die kon je de dag erna ook nog ophalen. Nu moest ik nog de weg vinden naar het juiste gebouw waar mijn kamer was, dit was gelukkig niet al te moeilijk dus daar was ik dan, eindelijk op mijn kamer!
Als eerste maakte ik een praatje met mijn roommate, een hele relaxte gast die zich nergens echt druk om maakt. Het is een "Residence Advisor", dus als mij iets overkomt zijn die mensen er om je te helpen. Altijd handig!
Daarna was het een kwestie van mijn koffer uitpakken ect.. De foto's van mijn kamer ect.. worden nog bijgevoegd.
De avond was al lang gevallen in London toen ik aankwam, zeker toen ik klaar was met al mijn spullen uit te pakken, dus besloot ik om nog maar een praatje te maken met Dorrey en samen nog een hapje te eten. Nu was het toch echt wel tijd om te slapen, want de klok tikte al tegen middernacht als het al niet later was. Een reis van 5u 's ochtends tot 0.00u 's avonds met een tijdverschil van 6u... dus zeg maar 25u wakker. Ik vond dat de dag wel lang genoeg geduurd had.
Mijn eerste indruk toen ik aankwam was "WOW DIT IS FUCKING GROOT", dit waren dan ook mijn letterlijke woorden. Ik had al een plattegrond op internet gezien van de gehele school met campus ect.. maar als je het moet belopen is het nog groter! Voor de rest zijn de mensen hier echt heel aardig en zeer relaxt. Ze maken zich nooit druk en doen alles op het gemak. "Perfect attitude"
De volgende morgen, dus vanochtend, werd ik wakker rond een uurtje of half 9, want ik had afgesproken om met Anne op Skype te gaan. Dat was een hele opluchting om weer een bekend gezicht te zien!
Daarna ben ik mijn schoolpas gaan ophalen en tevens ook mijn buskaart. Met mijn buspas, mag ik gratis (in London) reizen. Dat is een service die Fanshawe geeft. Verder ben ik gewoon wat kleine inkoopjes gaan doen, zoals een Adapter Plug voor mijn elektronica op te laden, want dat zijn natuurlijk weer andere stopcontacten hier. Een sim-kaart ben ik gaan kopen, maar het blijft een MICRO-sim te zijn, dus hij past niet in mijn gsm. Daar ga ik morgen even voor terug.
Het weer hier in London is goed, alhoewel regende het vanmorgen wel "cats & dogs", maar dan ook echt hard! Daarna is het opgeklaard en het is nu ongeveer 22 graden (14.30).
Hopelijk hebben jullie nu een beeld van hoe mijn reis geweest is en mijn eerste indruk van Fanshawe College.
Tijdens mijn reis van gister heb ik nog wat foto's gemaakt. Ze zullen allemaal te vinden zijn op deze "blog".
Tot mijn volgende verslag!
Grt,
Jeroen
-
03 September 2010 - 18:47
Martijn H:
Hey Jeroen!
Wat een leuk verslag joh, en mooi geschreven! ;) Gaaf dat het daar nu al goed bevalt, ondanks lange Douane, je missende aanmelding en 25 uur geen slaap. Ik ben benieuwd naar je foto's, ik hou je site in de gaten!
Succes daar en hou ons op de hoogte. (H)
Groetjes,
Martijn -
03 September 2010 - 20:37
Papa:
Hi Jeroen!
Great blog. Mooi verhaal. Goed om te lezen dat alles voorspoedig is verlopen en dat je goed terecht bent gekomen tussen vriendelijke en relaxte mensen. Je kamer ziet er ok uit, net als de rest (keuken, toilet, etc...). Ik ben benieuwd naar nog meer foto's van het college, de omgeving, Dorrey, en al het andere. Neem even de tijd om te acclimatiseren en te settelen. Heb je het omzetten van voltage al kunnen regelen? Ik stuur deze link ook wel aan de familie door, dan kunnen die je Canadese avonturen ook volgen. Mama zal ook nog wel reageren. Saeftinghe was prima gisteren: prachtig weer, een forse wandeling (zonder modderongelukjes) en lekker eten achteraf. Morgen vertrekken we om 7.00u naar Parijs: ik laat je wel weten hoe het er was. Het belooft in ieder geval goed weer te worden. Kay is nu bij Abi en Tessa; ben benieuwd hoe het hem zal vergaan. Tot zover voor nu. Geniet van elk moment. All the best in the country of the maple leaf.
Papa
PS Wat zei die taxichauffeur eigenlijk allemaal? -
04 September 2010 - 09:07
Tom En Stephanie Van Hoeve:
Goeiedag vrind,
Het doet me goed om te horen dat je goed bent aangekomen. De eerste fotosessie is zo te zien al gemaakt dus daar hoop ik nog veel meer van te zien. Het ga u goed en ik blijf je op de voet volgen!:D -
04 September 2010 - 10:10
Mark:
Klinkt allemaal heel herkenbaar je verhaal! Ik ben benieuwd naar je eerste belevenissen daar. Succes en veel plezier je eerste dagen daar.
-
04 September 2010 - 15:16
Ebel:
Goed bezig jeroen, nice verslag en ik ben trots op je dat je je rustig hebt kunnen houden haha. Enjoy dr van! -
04 September 2010 - 18:02
Sharmaine:
Hey Jeroen!
Leuk verslag en geloof me het komt heus wel goed;) Mis thuis niet te veel, want voor je het weet zit je weer in Zeeland haha.
Geniet ervan!
Groetjes,
Sharmaine -
06 September 2010 - 13:01
René:
Hee Z-Vl Koning 2010..
Mooi verhaal! Ik ga je volgen. Geniet ervan..
Grt
René -
06 September 2010 - 17:40
Katrien:
Dag Jeroen,
Knap van je dat je deze uitdaging aandurft. We zijn benieuwd naar je verdere ervaringen!
groetjes,
Katrien en co -
07 September 2010 - 17:15
Jo En Rosita:
Ja Jeroen, ook de buren zijn je aan het volgen.
Prima reisverslag.
Ook de foto's geven een helder beeld van je omgeving.
Veel succes in het verre Canada en je hoort nog van ons.
Nog een poot van Vicky.
-
09 September 2010 - 21:23
Martijn Ellenbroek:
Hee Jeroen!
Leuk om je verhalen zo te lezen, en moet eerlijk zeggen dat ik meteen weer de kriebels krijg om ook weer weg te gaan!
Succes en geniet ervan..
Massel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
